Cathleen писал(а):

Alexx, у дыскусіі лепш абыходзіцца без пераходу на асобы. --- З павагай, мадэратар

Прашу прабачэньня ў шаноўнага vorag narody, калі яго чым пакрыўдзіў. Хай не бярэ да галавы - гэта ненаўмысна.

[quote="Alexx"]

vorag narody писал(а):

мне все как-то не вдомек: почему вы (и такие как вы) так хотите порвать Православие на куски-автокефалии?! вы так ненавидите церковь???! Вы наўмысна блытаеце аўтакефалію і раскол.

я ничего не блытаю -- я говорю именно о расколе, точнее о раскольничей секте, действующей под именем БАПЦ и от нее же имени заявляющей о своих претензиях на всеобщую "беларускую автокефалию"!

Аўтакефалія ёсьць звычайнай і натуральнай зьявай у Праваслаўі, таму супрацьпастаўляць іх проста сьмешна.

против автокефалии как "звычайнай і натуральнай зьявай..." вы не найдете НИ ОДНОГО моего слова! Советую немного поостыть, открутить парочку страниц форума и перечитать мой пост "БАПЦ:автокефальная..."

Вы яшчэ прыходы забараніце - каб усе толькі ў адзін храм Хрыста Спасіцеля ў Маскву езьдзілі

Кипит наш разум возмушчонный?!
Дорогой мой, я же не предлагал вам "паломничать" в Нью-Йорк к "мощам" беларускага "апостала нацыи" Зянона Станислававича?! Давайте будем взаимноуважительны!

Дарэчы, а Вы ведаеце, як РПЦ (МП) зьявілася на сьвет?

вы как-то определитесь: як и когда появилась РПЦ или МП РПЦ -- московский патриархат или московская патриархия?!

Мо ў капусьце знайшлі? Ці клятыя маскалі "порвали Православие на куски-автокефалии"?

не надо сравнивать моську и слона! и вы это прекрасно понимаете! кто ж вашу автокефалию провозглашать сейчас будет???!!

vorag narody писал(а):

Что общего между католическим "кансервацивно-хрысьциянским" политиканом и беларуской автокефелией? нормальному челу этого не понять... Нешта Вы заблыталіся, а можа зь лёгікай праблемы: я таксама нічога агульнага ня бачу. Але на гэтай галіне форума Вы цераз слова памінаеце сп. Пазьняка (замест размовы па сутнасьці - аб аўтакефаліі)...

для тех кто с бронецягника, повторяю:
"если ж вы так интересуетесь беларуской автокефалией, вы должны были бы знать, что с недавних времен данная персона безповоротно пролетев (в очередной раз!) с выборами, вплотную занялась руководством именно беларуской автокефалией и последнее время активно влияет на всю жизнь БАПЦ.."

vorag narody писал(а):

а давайте объявим "автокефалию" например польского косцела от ватикана?!

Ну, калі больш нічога няма сказаць...
Мяркую, касьцёл сам разьбярэцца. Аўтакефалія, нагадаю, выключна праваслаўная зьява.

с юмором у вас тугавата?! ...когда нечего ответить...

vorag narody писал(а):

...а что общего между православной Церковью и вашей автокефалией???

Аўтакефалія не мая! Гэта нармалёвая праваслаўная зьява.

...а у православных кто-небудь о ней спрашивал? Или же Зянон сказал -- "даёшь автокефалию!", а КХП ответила "есть!" ???

----------
Карацей, ЛОЛ, дый годзе. Бачу, па сутнасьці нават з трэцяй спробы нічога ня можаце сказаць.

Сказать ТОЛЬКО ТО, что вы желали бы услышать?! ..
Затое не па сутнасьці ажно старонку тэксту не паленаваліся набраць.

Але й тут назіраецца адсутнасьць лёгікі: у Сібір ці Чачню Вы ня хочаце, а ў СССР хочаце!
Предлагаю поехать в Ирак или Афган -- сейчас там демократию устанавливают! будет много дешевых маклональдов и кока-колы!!! Поляки и литовцы уже там!

"Чачню Вы ня хочаце, а ў СССР хочаце" Я НИКУДА не хочу! я просто не обгаживаю историю своей Родины!

Ізноў сп. Пазьняка ўзгадалі (мо Вы ягоны патаемны фанат? ). Цудоўна, што Вы ведаеце, хто адкрыў Курапаты. Як веруючы чалавек я таксама ўдзячны сп. Пазьняку за мужнасьць і праўду.

веруючы в кого? в Бога или Позьняка?! А ковыряться в могилах чужих людей -- это не мужество! мне бы было агидна!

А што Вы так раз'юшыліся за КГБ?

и с чего это вы взяли? ведь товаришчы читають нашу писанину -- посмехваются! (если вообще читают)..
Я проста прыклад прыводзіў, нават выбачыўся заранёў. Думаў, Вы гэта як камплімэнт успрымеце Я ж ня ведаў, шты Вы (як і Пазьняк) грэбуеце крывавай гэбнёй

шутки у вас одинаково плоские, как у всех позьняковцев

Ажно выявілася, што Вы так брэзгуеце параўнаньнем з чэкістамі, што панеслася: і ўбогі я, і зашуганы, і ўвесь час былі на Вы, а тут тыкаеце, быццам гарэлку пілі разам!

водку я не пью, а за "ты" -- пардон, мсье!
я не сказал, что ВЫ (персонально) " і ўбогі я, і зашуганы.." -- "и еще: к сожалению, убогие и зашуганые вы, наши националисты, просто до нельзя -- как задать вам ЛОГИЧЕСКУЮ задачку-вопросик по сложнее, у вас аргуменцики-то пропадають и в ход идет "железный аргумент" о "работе в КГБ" и персональные оскорбления.."

Наконт абразаў - чарговы ЛОЛ: Вы ж самі ў сваім папярэднім допісе апісвалі свае страхі (амаль па Фройду) перад эўрапейскімі задніцамі! Выходзіць самі сябе і абразілі?
В оригинале я только КОНСТАТИРОВАЛ СИТУАЦИЮ: "Поймите, европейцы стоят свою Европу ДЛЯ СЕБЯ, но не для нас! мы им нужны на столько, насколько им это ВЫГОДНО. Кто-то же должен мыть посуду в их ресторанчиках и подтирать зад их "одиноким" старикам?... " ГДЕ вы увидели МОИ СТРАХИ и перед чем??? -- ""Калі Вы лічыце сябе больш ні на што ня здатнымі, як толькі падціраць зад эўрапейцам - нічым не магу дапамагчы."

"Я падкрэсьліў нелягічнасьці, недарэчнасьці, замены аргумэнтаў на агрэсію і абразы, - каб паказаць Вам: гэты форум для Вас занадта складаны і цяжкі. Пашукайце суразмоўцаў з адпаведным узроўнем інтэлекту і выхаваньня. Мая ж размова з Вамі скончаная. Не хварэйце і жывіце доўга.["
а ТУТ Я С ВАМИ СОЛИДАРЕН!!!

Што ж да СССР - я большую частку жыцьця правёў у ім, але халяву (ў адрозьненьне ад прафэсійных гультаёў і халяўшчыкаў) не люблю.

я вам говорил не о халявщиках и халяве как таковой, а о БЕЗПЛАТНОЙ медицине и образовании в СССР, которыми так ХАЛЯВНО воспользовались сегодняшние радетели "шляха в Европу" и теперь обгаживают тот приснопамятный СССР! И вы пытались упрекнуть меня в нелогичности?!

Я з Божае ласкі добра працую і добра зарабляю - вось закон дабрабыту.

это до той поры пока у вас есть здоровье и все в порядке! не зарекайтесь! посмотрите, как живут вокруг вас и подумайте, что в один миг это все, с той же Божай Ласки, может весьма круто измениться!!!

бывайце!

уважаемые форумчане, КРАТКОСТЬ СЕТРА ТАЛАНТА, нельзя ли мысли излогать по короче

не магу не пагадзіцца ў Андам, я ўжо пачала губляць логіку

And писал(а):

уважаемые форумчане, КРАТКОСТЬ СЕТРА ТАЛАНТА, нельзя ли мысли излогать по короче

Увогуле, гэтая тэма занадта зафлуджаная. Я б зрабіў асобную галіну "БАПЦ на эміграцыі", а ў гэтай хай бы засталося амеркаваньне мажлівай аўтакефаліі Беларускага Экзархату (так, дарэчы і было спачатку).

Зроблена. Праўда, цяжка было аддзяліць "авечак" ад "казлоў", але я пастаралася.

и гдзе цяперака авечки???

можеть стоило "о разделении" оставить инфу на "автокефальной" теме? из уважения к "кастомерам"!?

інфа пакінутая ў абедзьвюх тэмах.

Валянціна Аксак, Менск Ці магчымы цяпер у Беларусі новы этап адраджэньня аўтакефальнай праваслаўнай царквы? Пра гэта разважае вядомы дасьледчык гісторыі беларускага рэлігійнага руху Юры Гарбінскі. Ён стаў складальнікам тому духоўнай і творчай спадчыны актыўнага дзеяча беларускае эміграцыі сьвятара Мікалая Лапіцкага.

Падрыхтаваная ім кніга “Мікалай Лапіцкі. У служэньні Богу і Беларусі” нядаўна выйшла ў сэрыі “Гісторыя беларускага рэлігійнага жыцьця”, супольна запачаткаванай Беларускім Інстытутам Навукі і Мастацтва ў Нью-Ёрку і Інстытутам славістыкі Польскай Акадэміі навук.

(Карэспандэнтка: ) “У чым палягала ідэя выданьня кнігі “Мікалай Лапіцкі. У служэньні Богу і Беларусі”?

(Гарбінскі: ) “Ідэю гэтую падаў доктар Вітаўт Кіпель, які ведаў асабіста айца Мікалая Лапіцкага, ведаў яго беларускасьць, ведаў яго праваслаўнасьць, ведаў яго ахвярнасьць у служэньні праваслаўнай царкве і беларускаму народу на бацькаўшчыне і на эміграцыі. Ён першым фактычна ініцыяваў стварэньне такой кнігі і зьвярнуўся да сваякоў айца Мікалая — дачкі Лёлі і сына Жоржа аб тым, што найлепшым помнікам яго сьвятарскай дзейнасьці, яго падзьвіжніцтву, яго ахвярнасьці на царкоўнай ніве і на ніве беларушчыны было б выданьне яго творчай спадчыны. І гэты помнік ня менш важны, а можа, больш важны, чым той, які стаіць сёньня на яго магіле ў Саўт-Рывэры”.

(Карэспандэнтка: ) “Скажыце, калі ласка, для тых людзей, якія ніколі ня чулі гэтага імя, хто такі Мікалай Лапіцкі?”

(Гарбінкі: ) “Айцец Мікалай Лапіцкі — гэта эпоха ў гісторыі беларускай праваслаўнай царквы. Цяжка паставіць поруч зь ім яшчэ дзясятак ці дваццаць асобаў такога рангу, якія б так самааддана служылі праваслаўю і беларускаму народу. Я б хацеў зачытаць словы айца Мікалая, зь якіх відаць, як ён разумеў місію царквы ў жыцьці і ў гісторыі кожнага народу і паказаў, у чым трагізм праваслаўнай царквы Расейскай імпэрыі і расейскага народу. Гадоў пяцьдзясят таму айцец Лапіцкі сказаў, што “царква ня служыць антынародным мэтам, бо ў гэтым выпадку яна дзее супраць самой сябе і немінучым насьледкам вядзе да яе ж заняпаду, як гэта здарылася з царквой Расейскае імпэрыі, калі царкоўная ярархія, адышоўшы ад паняволеных расейскім урадам народаў, пайшла на службу імпэрыялістычным мэтам Масквы і заміж праваслаўнае зрабілася “рускай”.

Лапіцкі добра разумеў адно: царква павінна служыць веры праваслаўнай у першую чаргу і служыць таму народу, у якім знаходзіцца. Кожны народ павінен мець сваю царкву, гаварыў ён. Таму мы выдзяляем Лапіцкага з усіх тых сьвятароў, якія служылі ў Беларусі і на эміграцыі.

Скразною ніткаю праз жыцьцё, дзейнасьць і творчую спадчыну Лапіцкага праходзіць ідэя аўтакефаліі беларускай праваслаўнай царквы. Карані беларускага праваслаўя, падкрэсьліваў Лапіцкі, у Канстантынопалі, а не ў Маскве. І гэта гаварыў Лапіцкі на працягу ўсяго свайго жыцьця — як студэнт багаслоўскага факультэту Варшаўскага ўнівэрсытэту ў міжваенны час, у гады другое ўсясьветнае вайны ў Беларусі і пасьля яе на эміграцыі. Зноў-такі, Лапіцкі — гэта і сьвятар, і палітык. Менавіта Лапіцкі, як ні адзін зь беларускіх сьвятароў падкрэсьліваў, што царква — гэта таксама і палітыка. Царква — гэта духоўнае апірышча, якое на эміграцыі выконвае функцыю яднаньня ўсіх беларусаў. Прычым цікава, што ў беларускую праваслаўную царкву на эміграцыі ходзяць і беларусы-каталікі”.

(Карэспандэнтка: ) “Яднаньне царквы так і ня сталася рэальнасьцю — яднаньне, якому прысьвяціў усё сваё жыцьцё айцец Мікалай Лапіцкі. Вы напісалі грунтоўную прадмову да гэтай кнігі, вы прачыталі шмат дакумэнтаў аб жыцьці і дзейнасьці беларускіх сьвятароў у міжваенны і ваенны час тут, на радзіме, і потым на эміграцыі. Скажыце, калі ласка, ці ня склалася ў вас уражаньня, што гэта ў прынцыпе немажліва? Поруч з Расейскай праваслаўнай царквой, якая вылучаецца большай злучанасьцю зь дзяржавай, большай моцай, можа быць усе гэтыя высілкі па яднаньні ў аўтакефаліі марныя?”

(Гарбінскі: ) “Ведаеце, я так не лічу, і так не лічыў айцец Мікалай Лапіцкі, так ня лічаць беларускія гісторыкі на эміграцыі Вітаўт Кіпель, Янка Запруднік, Лявон Юрэвіч. Чаму? Таму што ідэя аўтакефаліі беларускай праваслаўнай царквы мае гістарычныя і кананічныя асновы. Пра гэтыя асновы і расейскія царкоўныя гісторыкі, і польскія гістарыёграфы ня хочуць ні пісаць, ні гаварыць. У лепшым выпадку яны сваю думку апранаюць у вопратку гістарычнага факту і замест факту падаюць сваю апінію, якую хочуць выстаўляць як навуковы аргумэнт. Пра гэта, дарэчы, і пісаў Лапіцкі ў сваёй публіцыстыцы. Ён зьвяртаў увагу на тое, што трэба вельмі асьцярожна падыходзіць да ацэнак гэтых навукоўцаў, бо ня ўсе пададзеныя імі факты зьяўляюцца такімі па сутнасьці. Гэта першае.

Другое. Лапіцкі ў сваіх дасьледаваньнях паказвае жыцьцёвасьць ідэі беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы. Безумоўна, з аднаго боку лацінскі захад, з другога — маскоўска-праваслаўны ўсход уплывалі. Кожны ведае моц Расейскай праваслаўнай царквы, яе інтэграванасьць у дзяржаўныя структуры, тым ня менш, ідэя беларускай аўтакефальнай царквы пачынаецца не з Масквы, а пачынаецца яшчэ з Наваградзкай літоўскай мітраполіі. А перад ёю яшчэ мы гаворым пра Канстантынопаль. Гэтую ідэю на эміграцыі далей і разьвіваў Лапіцкі.

Што атрымоўвалася з праваслаўнай царквой беларускага народу? Яна ў сваёй гісторыі прайшла няпростыя этапы. Яна заўсёды павінна была бараніцца, бараніцца як ад уплываў усходу, так і ад уплываў захаду. І ў гэтай сытуацыі знаходзіліся тыя асобы, постаці такога рангу, як Лапіцкі, якія трансфармавалі гэтую ідэю ў наступныя дзесяцігодзьдзі і стагодзьдзі. Лапіцкі ня першы. Перад ім мы ведаем мітрапалітаў наваградзка-літоўскіх. А як тут ня ўспомніць мітрапаліта Мелхісэдэка, які пасьля 1918 году фактычна ініцыяваў аднаўленьне аўтакефаліі беларускай праваслаўнай царквы. Мы ведаем, што потым здарылася зь мітрапалітам Мелхісэдэкам і што ён быў рэпрэсаваны. Але гляньце: 1927 год — новае пакаленьне сьвятароў. Протаярэй Кульчыцкі і япіскап бабруйскі Філарэт пішуць ліст, які падпісваюць дзеячы навукі і культуры, між іншых і Якуб Колас, пра тое, каб захаваць беларускую мітраполію як фундамэнт беларускай аўтакефаліі. Наступная веха — гэта 1942 год, Усебеларускі царкоўны сабор, які паставіў на парадак дня ідэю аўтакефаліі…

Усё няпроста складвалася, і ў прадмове гэта паказана. У ёй, дарэчы, скарыстаныя і матэрыялы зь нямецкіх архіваў, архіваў Беларускага Інстытуту Навукі і Мастацтва ў Нью-Ёрку”.

(Карэспандэнтка: ) “Ці ёсьць сёньня ў Беларусі рэальны грунт для новага этапу адраджэньня беларускай аўтакефаліі?”

(Гарбінскі: ) “Я не хацеў бы быць ні вялікім пэсымістам, ні нерэальным аптымістам. Гісторыя гаворыць сама за сябе. Невыпадкова я пісаў у прадмове, што пакуль будзе гучаць сьвяты канон у гонар патронкі Беларусі Эўфрасіньні Полацкай і ў Беларусі і на эміграцыі, датуль гісторыя беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы ня скончыцца”.

(Карэспандэнтка: ) “А ці ёсьць пераемнікі ў айца Лапіцкага?”

(Гарбінскі: ) “Я думаю, ёсьць — перадусім на бацькаўшчыне. З прыемнасьцю хачу назваць такую асобу, якая шмат у чым нагадвае мне айца Лапіцкага, прынамсі, зь яго публікацыяў, як протаяерэй Георгі Латушка. Арыгінальны ахвярны сьвятар, разумны чалавек, патрыёт. Поруч зь ім Фёдар Крыванос, аўтар мартыралёгіі праваслаўя ў Беларусі. А вазьміце, калі ласка, дзейнасьць сьвецкага праваслаўнага актыву! Тое, што робіць Ліда Кулажанка, тое, што робіць спадарства Матрунчыкаў, сьведчыць што ёсьць рэсурсы, ёсьць з чым працаваць, ёсьць над чым працаваць і ёсьць, для каго працаваць. Я хачу спадзявацца і веру — і гэтая вера мае не гліняныя ногі — што спадчына Лапіцкага і тое, што ён зрабіў, не адыдзе. Яна падсьвядома існавала і сёньня існуе ў Беларусі, нават у такіх, досыць ня простых варунках”.

(Карэспандэнтка: ) “А як успрынялі кнігу духоўнай і творчай спадчыны актыўнага прыхільніка беларускай аўтакефаліі ў беларускім экзархаце Расейскай праваслаўнай царквы?”

(Гарбінскі: ) “Я спадзяюся, што ў нас адбудзецца сустрэча зь мітрапалітам Філарэтам, які выявіў вялікае жаданьне мець асобнік гэтай кніжкі і пазнаёміцца з творчай спадчынай аднаго з выбітных беларускіх сьвятароў. На жаль, не на шчасьце, а на жаль, гэта пакуль што адна зь першых кніг, якая паказвае даробак гэтага праваслаўнага сьвятара, сьвятара-патрыёта, які служыў для Бога ідля Беларусі”.
http://www3.svaboda.org/textarticlesfeatures/culture/2005/10/7ae1ec84-8f97-4a0c-8b50-dfa53946db08.html

вспоминаецца мне и другое:
Годков этак 10 тому, в составе группы православных "патриотов", живших при "катэдральным саборы БАПЦ" в Нью-ёрку, мы впервые поехали на окраину Нью-ёрка, у штаб-кватэру БАЗа, чтобы послушать выступление новоприехавшего Позьняка... Содержанием и тоном давнишняя речь беларускага фюрера не отличалась от сегодняшних, так что пересказывать ее нет смысла. Впечатление отсталось от другого: когда хлопцы зашли под сенцы маленькой квартирки в которой ютилось несколько студентиков, ожидавших политубежища в США и дюжина бумажных "бедаруских арганизацыяу", уключна с "бел. инстытутам навуки и мастацтва", за спиной послышался зьедливый жарцик: "О! Интернат Бруцкого пожаловал!? Правосланые пришли..." Впоследствии я узнал, что местная БНР-ская туса так пренебрежительно называла "интернатам Бруцкага" тот самый "катэдральный сабор БАПЦ" по 401 Атланцик авеню, -- по фамилии "першагерарха БАПЦ", м.Изяслава Бруцкого... Шутник, заросший недельной щетиной, стоял возле Дзьмицера Левита -- "скарбника БАЗа", рассказывал анекдоты о православном духовенстве, зьелива хохотал и кривил рожу в сторону пришедших, пока ему не сделали ветливае замечание...
шутником был ...Лявон Юрэвич.

....

О "кафедральном соборе БАПЦ" Витавт Кипель в свое время написал в книжке "Беларусы у ЗША", что он (собор) "..утратил свае значэньне у жыцьци бедарускай дыяспары напрыканцы 1980-х гадоу.."
Как-то в дружеской беседе уважаемого (как ему хотелось бы?) Кипеля спросили, как он относится к "православным" из "катэдрального собора БАПЦ" в Бруклине.. Не обцяжаранный элементарной культурой, Кипель, заявил:"А! одни пидарасы там сабрались!!!..."

....

Года три назад пришлось ехать в Нью-жэрси, в Гайленд-Парк... В то время из тамошней БАПЦарквы через суды выселяли из приходского дома епископа БАПЦ, Александра.. Он жил на 1м этаже. На 2м жил "айцец Вячаслау" и остановившийся у него Гарбинский, "ученый муж" из польшы... Мы приехали неожиданно и также неожиданно зашли.. Было уже поздно и извиняться небыло времени... В комнпте тихо работал ТВ... "крутили" ..порнуху(!). Застигнутый врасплох Гарбинский быстро выключид ТВ, покраснел и молча удалился к себе в спалню....

Прывітаньне усім, і нават "ворагу народу" Юрию Робертовичу Чудину!

Дыскусія атрымалася фактычна ў адны вароты--малашаноўны Ю.Р., выкарыстоўваючы тэндэнцыйна перакручаную "інсайдэрскую" інфармацыю заваяваў, як выглядае, давер дужашаноўнай Натальлі.

А дарма, спадарычна Натальля. Бо постынгі Ю.Р.Чудина, натуралізаванага
ў ЗША расейца, які ўсяго з год пражыў у Беларусі, ёсьць не што іншае як скалькуляваны эпатаж, які Вы, мілая
Бурбалка, чамусьці паслухмяна каўтаеце раз за разам, пэўна спадзеючыся інфармацыяў і рэвэляцыяў ад Ю.Р.Чудина.
Тусавальня ў БАПЦ і цяпер РПЦ--ня што іншае як чарговы хобі-праект Ю.Р.Чудина, безумоўна таленавітага і здольнага
чалавека без маральных скрупулаў. Ю.Р.Чудин змарнаваў свой талент, туляючыся па чатах і форумах, разьменьваючыся на малагустоўныя і цынічныя постынгі з элемэнтамі "праўды". Гэта замест таго каб напісаць нейкі фундамэнтальны, ці хоць
бы мастацкі (як сп. Гуткоўскі) твор, што раз і назаўсёды выкрыў бы ўсё і ўсіх, і за які Ю.Р.Чудин атрымаў бы Нацыянальную прэмію РБ, ці чё яшчэ там, з рук самога Лукашэнкі.

Ю.Р.Чудин, оно Вам надо? Харэ расьменьвацца на дробязі, сядайце і пішыце. А мы пачытаем))

P.S. Тов. Ю.Р.Чудин, народ чакае выхаду вашай газэткі "Час"--час ужо, ціпа.
Грошыкі з аньбасады пералічаны. А дзе прадукцыя?

здравствуйте, спадар Кацнельсон Леонид Наумович ("в миру" -- "Лявон Юрэвич", он же "Гаврилла Смаленский")! В силу своей занятости не было времени ответить на ваш нервный комментарий, но вот ,как говориться, лучше позже, чем никогда...
1.Ошиблись вы, Наумович -- "вораг народу" и Ю.Р.Чудин -- совершенно разные персоны! Но пусть будет по-вашему -- больш таямничасьци получается!!
2.Говорите, "..Дыскусія атрымалася фактычна ў адны вароты.."? Не в ваши ворота, да?! сожалеете? Вам и сказать-то в ответ нечего, вот вы "на персаналку" и нажимаете, да глупо все это: я вам про БАПЦ, а вы мне про ..Юру. Он вам, поди, так незабываем, что вы его до своей смерти помнить будете?! Интелектуал Юрка, похоже, всех вас, дзябёлых(цэ таки беларуски выраз, так уж выбачайце) нью-ёркских националюг и горлопанов так "за пояс заткнул", что вы до сих пор из-под каждых ворот в его сторону гавкаете?!
3.Ваши мовные перлы вызывають у меня улыбку, желание подать вам стаканчик холодной воды и переслать их копии ближайшему психиатру для диагноза:"..Ю.Р., выкарыстоўваючы тэндэнцыйна перакручаную "інсайдэрскую" інфармацыю.." Или вот еще:".. натуралізаванага ў ЗША расейца.."(???) Долго ль думали?!
4."..які ўсяго з год пражыў у Беларусі.." ...И успел жениться на дочке знакамитага перакладчыка? Писал множество статей для "Беларуской энциклопедии", снимал кино, принимал активное участие в организации БНФ, в числе первых ее активистов. Был членом рады БНР, рады БАПЦ и т.д. и т.л. и это за год?!..
5.То, что БАПЦ -- "тусовальня", так это вы правы. Там теперь позьнячок тусуется со своим дубовым адъютантом, миколкой...
6. "..Гэта замест таго каб напісаць нейкі фундамэнтальны, ці хоць бы мастацкі (як сп. Гуткоўскі) твор, што раз і назаўсёды выкрыў бы ўсё і ўсіх,..." Не много-ли вам чести ??
7."..народ чакае выхаду вашай газэткі "Час"--.." Будзет вам и газета, и масло с хлебом, пачакайце!
8."..Грошыкі з аньбасады пералічаны. А дзе прадукцыя?.." Пазьняк цябе народным кантралёрам прызначыу?!

Культ Данілюка.

Дакумэнты й матэрыялы.



С 2005 г. в среде белорусской диаспоры США начала действовать тоталитарная секта, известная под названием “культ Данилюка”. Основатель культа, бывший секретарь консистории БАПЦ Борис Федорович Данилюк, от Православной Церкви отпал, а от БАПЦ отлучен через анафематствование.





Да ведама духовенства й верникаў

Беларускае Аўтакефальнае Праваслаўнае Царквы





За шматгадовую раскольніцка-сэктанцкую дзейнасьць у лоне Беларускае Аўтакефальнае Праваслаўнае Царквы адлучаю міраніна Барыса Данілюка ад сьв. Праваслаўнай Царквы і накладаю на яго анафэму.



Мітрапаліт Ізяслаў

6 лютага 2005 г.



Борис Федорович Данилюк, в прошлом – известный деятель белорусской православной диаспоры в США, вместе с митрополитом Изяславом противостоял политиканству в клире БАПЦ и содействовал архипастырю в каноническом устроении этой юрисдикции.

В последние годы с Б.Ф.Данилюком стало творится неладное. Б. Данилюк собирает вокруг себя сектантски настроенных лиц, враждебных Православию или никогда не бывших православными христианами, конфессиональных авантюристов, выдающих себя за священников, но имеющих абсолютные препятствия для служения в православном клире. Из этой группы сколачивается культ, называемый почему-то “Православной Церковью”. К культу присоединяются и другие отпавшие от Православной Церкви и отлученные от БАПЦ через анафематствование лица – Александр Сильванович, Николай и Зоя Вашкевичи.

Примечательно, что первое программное произведение культа Данилюка носило название “Юдавым шляхам” (русск. – “Иудиным путем”). Интерес адептов культа к личности Иуды не случаен. Иуда ловко выдавал себя за Апостола Христа и воровал деньги. Наконец, он решил обогатиться за счет открытых врагов Господа и пошел на предательство. Следуя “юдавым шляхам”, такую же попытку предпринимает и культ Данилюка, паразитируя на названии “Православная Церковь”, от которой руководство секты отлучено анафематствованием.



Православным белорусам, по каким-либо причинам обращавшимся в культ Данилюка (крещение, исповедь, причащение, отпевание и т.д.), необходимо обратиться к каноническому священнику (Константинопольского Патриархата или находящегося с Константинопольским Патриархатом в евхаристическом единстве) и повторить таинство или обряд.



До покаяния и возвращения в Православную Церковь отпавших от нее лиц, православным христианам запрещено вписывать их имена в поминальные записки для поминания за Святой Литургией в Православной Церкви. Поминать заблудших (как и самоубийц) разрешено в домашней молитве.



За более подробной информацией белорусы в США могут обратиться в ближайшую к ним каноническую (настоящую) православную церковь или в Греческую епархию Константинопольского Патриархата в США.



Да праваслаўных беларусаў

у Амэрыцы й у замежжы

ЗВАРОТ



Мы, парафіяне царквы сьв. Кірылы Тураўскага (401 Atlantic Ave., Brooklyn, N.Y.), назіраючы, як працягам апошняга году адбываецца –

1. Апаганьваньне нашае праваслаўнае царквы шляхам пераўтварэньня яе ў палітычны клюб і, адпаведна, непавага да самога інстытуту Праваслаўнай Царквы;

2. Захоп нашае сьвятыні натоўпам нацыяналістаў з ліку былых камсамольцаў-бязбожнікаў;

3. Распальваньне нацыянальнай і рэлігійнай варажнечы й нянавісьці праз выступы ў царкоўнай залі ненавісьнікаў Праваслаўя, заклікі да “асобнасьці” ў праваслаўным сьвеце беларусаў, да “барацьбы” з прадстаўнікамі іншых нацыянальнасьцяў;

4. Пераўтварэньне царквы ў залю для грамадзкіх папоек і ігрышчаў падчас праваслаўных пастоў;

5. Непавага да дзеючага духавенства;

6. Стварэньне сэкты рэлігійна-палітычнага накірунку, якая пад выглядам праваслаўнай парафіі заманьвае ў свае шэрагі даверлівых праваслаўных беларусаў і ўжывае іх для сваіх палітычных мэтаў;

7. Прыніжэньне статусу царквы праз утрыманьне ў парафіяльнай радзе асобаў нізкаамаральных паводзінаў, ды апраўданьне гэтых паводзінаў на падставе палітычных перакананьняў гэтых асобаў.



З увагі на ўсё вышэй сказанае, мы ад імя ўсёй парафіі ЗАЯЎЛЯЕМ, што



1. Парафія сьв. Кірылы Тураўскага ў будынку па 401 Атлянтык Авэню ў Брукліне спыніла свае існаваньне й замест яе па гэтай адрэсе знаходзіцца сэкта рэлігійна-палітычнага накірунку.

2. Да новастворанай сэкты Данілюка неўзабаве далучылася “парафія БАПЦ” у Гайленд-Парк. Сэкта карыстаецца назвай “БАПЦ” (Беларуская Аўтакефальная Праваслаўная Царква), але нічога супольнага з Праваслаўнай Царквой ня мае, акрамя ўжываньня праваслаўных абрадаў і аблачэньняў.

3. Сэкта Данілюка выдае рознага кшталту загады й звароты ад імя нямоглага мітрапаліта Ізяслава, які анафэматстваваў кіраўнікоў сэкты, а цяпер знаходзіцца ў доме састарэлых і не адказвае за свае паводзіны.

4. Мы, праваслаўныя беларусы, лічым, што ідэя аўтакефаліі Беларускай Царквы ў той форме, якая існавала дагэтуль на замежжы, страціла свае пэрспэктывы й зайшла ў поўны тупік.



Таму мы ўсёй парафіяй заяўляем аб вернасьць канонам Праваслаўнай Царквы і, каб не патрапіць у грэх сэктанства й раскольніцтва, выходзім з “БАПЦ”, пакідаючы за сабой права перахода ў кананічную праваслаўную юрысдыкцыю.

ПАРАФІЯНЕ

ĭ



Каляднае пасланьне епіскапа

Бруклінскага й Баранавіцкага Васіля



Хрыстос нарадзіўся, слаўце!

Дарагія браты й сёстры!



«Рождество Твое, Христе Боже наш, воссия мирови свет разума...», - чуем мы ў трапары Нараджэньня Хрыстовага.

Хрыстос уваходзіць у сьвет ня толькі як дасканалы Чалавек, але й як вышэйшае адкрыццё Нябеснае Мудрасьці. Нямае іншага шляха, акрамя Хрыстовага запавета любві! Нямае іншае мудрасьці, акрамя Божае дасканаласьці: “Будьте совершенны, как совершен Отец ваш небесный...”!

Але менавіта з-за гэтага супраць Хрыста й хрысьціянаў паўстаюць тыя, хто лічыць, што яны разумныя без Хрыста. У імя сваёй разумнасьці яны гатовыя зьнішчыць усё, што яднае вернікаў з Немаўляткам Віфлеемскай пяшчэры.

Ірад, які ўладарыў у Палестыне з дапамогай рымскіх акупантаў, быў жорсткім і несправядлівым тыранам. Цераз стагоддзі ён застаецца прыкладам сутыкненьня ўлады, якая прагне толькі ўладарыць, - з тым, у чым улада бачыць для сябе пагрозу й небясьпеку.

Чым, здаецца, пагражае Іраду Немаўля? Але дастаткова было, каб нехта (у дадзеным выпадку – мудрацы з усходу) назвалі невядомае, бездапаможнае Дзіцятка царом, каб патаемна, а, значыць, – несправядліва й беззаконна, - пачаў дзеяньне мэханізм пошуку й зьнішчэньня. Ствараецца “справа”, рыхтуецца карная апэрацыя. Дзеля зьнішчэньня аднага, забіваюць сотні нявінных. Забіваюць, каб зьберагчы ўладу запалоханага тырана, які ня мае іншае апоры, акрамя гвалту, жорсткацьці й гатоўнасьці забіваць, які ненавідзіць сьвятло, мір, любоў. Што гэтаму тырану да гора матуль і бацькоў? Што яму да таго што “Рахіль плача па дзецях сваіх і ня хоча суцешыцца; бо ях нямае” (Мц.2,1?

Дзьве тысячы гадоў прайшло з гэтых часоў. Сьвет бачыў і ўладу сьляпых злачынцаў, і ўладу страшных у сваёй жорсткасьці ворагаў Хрыстовых, і ўладу варожых да Хрыста атэістаў. І адныя, і другія, і трэція зьнікаюць, пакідаючы за сабой людзкія праклёны, а сьветлая ўлада Віфлеемскага Немаўляці застаецца.

Не аднойчы здавалася, нібыта ўсю моц мае бязбожная ўлада зь яе паліцыяй, яе сьледчымі, яе кратамі. Але настае час пераменаў, бо гэты сьвет створаны Богам і Бог клапоціцца аб Сваім стварэньні. Заўсёды сьвеціць Віфлеемская зорка, заўсёды зьзяе вобраз Дзіця на руках ў Маці – Хрыста, які перамог сьвет. І ніколі ня змоўкне абуджальны, радасны сьпеў: “Слава в вышних Богу, и на земли мир, в человецех благоволение!».



Шчыра вітаю беларусаў на Бацькаўшчыне й на чужыне са сьвятам Нараджэньня Хрыстовага!



Хрыстос нарадзіўся – слаўце!



Епіскап Бруклінскі й Баранавіцкі Васіль,

Нараджэньне Хрыстовае 20006/2007 г., Пінск.

у епіскапа васіля вунь царква ўся развальваецца, а ён усякую лірыку у пасланнях гоніць. хай бы напісаў пра праблемы, заклікаў сваіх усіх да ўвагі і г.д.
мацтвуе.
і дзіўная справа, то кажуць, што дзеняянмі мітр. ізяслава кіруе данілюк собсцвеннаручна, то ўжо ізяслаў яго анафемацтвуе. застаецца прадпалагаць, што для данілюка гэта добра прадуманы план са сваім анафемацтваваннем...