Кстати иудеи тоже были верными своему закону из за этой своей "верности" не увидели Христа. Бывает "верность" в хорошем смысле слова, а бывает упрямство. Надо разграничить эти понятия, чтобы представлять себе как вести себя дальше с инославными.

Ну да, давайте теперь католики становиться православными, а православные католиками Не, конечно, надо уместь смотреть на все с разных точек зрения, но переход для этого не нужен

Ну зачем тогда нужен межхристианский диалог, если он не ведёт к достижению единства путём перехода к полноте истины всех исповедующих Христа?

Логическая ошибка: переход из конфессии в конфессию не есть переход к полноте. Полноту восстановить искусственно невозможно. Перейти куда-то тоже. Надо, как вы уже говорили, начинать с себя и затем единство не строить, а обнаруживать. Пути построения единства нашими человеческими способами себя зарекомендовали крайне плохо.

Есть три схемы объединения:
1) Православная
единая (православная) догматика, единое (православное) каноническоое право, единая (православная) духовная практика. Могут быть разными обряды и юристдикции.
2) Католическая
примат Римского епископа. Все остальное может быть разное: догматы, каноны, обряды, духовная практика, календарный стиль, каноны.
3) Протестантское
единство есть - его надо только обнаружить и всем отказаться от всего лишнего, того что не существует в других конфессиях.
можно попробывать четвертую схему, но остальные на нее не согласятся.

А что за четвертый?
И кстати, когда я говорил про обнаружение, я не говорил про отказ от того, чего нет у других. Это и есть "неверность"

четвертую схему - то есть построение синкретического христианства наоборот включающего все что есть у других

Ага, христианство латинского обряда, византийского, армянского, лютеранского, англиканского, пятидесятнического, баптистского и пр. и др. ))
И планируя расписание на год вперед какой-нибудь батюшка сидит и думает - каким обрядом когда служить )))))

Насчёт "логической ошибки": просто я связываю эти вопросы. Мне кажется, мы должны искать такой формы единства, какое было до разделения. Что касается римского папы, пускай он на западе имеет какую захочет власть, но с восточными церквями его отношение должно быть такое, какое было в первохристианские времена. Знаю только, что нельзя и близко подпускать латинников к вопросам православной духовности, что из этого за монстр может получиться видим на трагическом примере униатов. Думаю, что поиск единства должен стать основной целью межхристианского диалога. Ведь разделение - это следствие греха, а грех надо побеждать и его последствия исправлять. Хотя внутреннее единство между православными и католиками наверное никогда не прерывалось, ведь церковь- это Тело Христово. Верные становятся Телом Христовым крестившись и приобщаясь Тела в таинстве причащения. А официально православная и католическая церкви взаимно признают действенность таинств друг у друга. Значит принимают одного и тогоже Христа и становятся одним и темже телом- церковью. Внутренне- вместе, внешне- порознь. (1 Кор, 12:15-16). Нельзя смиряться с грехом, пытаясь размежеваться, тем самым мы какбы распинаем Тело Христово. Незнаю, как остальым, но мне это небезразлично.

Прывітанне Спадарству! Я тут толькі зарэгістраваўся дзякуючы таму што Бурбалка наведвае каталіцкі форум і пакідае там спасылкі на гэту старонку
Цікавы дыялог. Безумоўна ўсе павінна грунтавацца на ўзаемнай любові. У меня шчыра кажучы такое нейкае унутраняе адчуванне таго, што я для праваслаўных найгоршы чалавек у сьвеце. дарэчы не так даўно ў кнігарні на прашпекце ў секцыі Рэлігійнай літаратуры забачыў кніжачку - Православіе і Папство. Узяў, пагартаў і прыйшоў ў жах ад таго што там пішуць пра нас - каталікоў. Я не буду цытаваць тут пакуль тое што я ўбачыў.
Я быў проста ўз'юшаны. Але потым прайшло. Справа ў тым што за ўсе свае каталіцкае жыцце- нічога падобнага нікоглі не чуў ні ад ксяндзоў ні ад каталікоў увогуле.
Дык вось, лічу што пачынаць трэба з таго што не Нападаць адзін на аднаго як вар'яты, не бачыць ворагаў. такім чынам зробім першы крок. Шчыра кажучы лічу што менавіта праваслаўныя адстаюць пакуль у гэтым кроку. ( Прабачце- гэта мае ўласнае меркаванне з досведу)
Добра, вельмі добра тое што есць у гэтым зпадвіжкі! Дай Бог усе будзе добра!

Хрысціянскія студэнція арганізацыі:
Credo Беларуская супольнасць студэнтаў-хрысціянаў. Збіраюцца, тусуюцца, займаюцца валанцёрствам, творчасцю, вывучаюць замежныя мовы, ладзяць нейкія акцыі.
WSCF World Student Christian Federation, яны праводзяць вялікую колькасць розных мерапрыемстваў рознага кшталту гэтак сама, як і EYCE Ecumenical Youth Council in Europe

Тыдзень малітваў за еднасьць хрысьціянаў
18–25 СТУДЗЕНЯ 2007 ГОДУ

“Ісус глухім вяртае слых
і нямым – мову” (Мк 7, 31-37)

Тэмай экуменічнага Тыдня малітваў за еднасьць хрысьціянаў у 2007 годзе зьяўляюцца словы: “Ісус глухім вяртае слых і нямым – мову” (Мк 7,37). Так дамовіліся Папская Рада Еднасьці хрысьціянаў (Ватыкан) і Сусьветная Рада Цэркваў (Жэнева).

У 2007 годзе хрысьціяне Еўропы рыхтуюцца да III Еўрапейскай Экуменічнай Асамблеі. Адбудзецца яна ў горадзе Сібію ў Румыніі (Трансільванія) 4-9 верасьня 2007 году. Яе тэмай будзе “Сьвятло Хрыста прасьвятляе ўсіх. Надзея на абнаўленьне і еднасьць у Еўропе”.
Тэматыка форумаў Асамблеі зьяўляецца адлюстраваньнем выклікаў, якія сёньня стаяць перад Цэрквамі Еўропы. Удзельнікі экуменічнай асамблеі будуць мець магчымасьць для разважаньня над такімі тэмамі, як еднасьць, духоўнасьць, сьведчаньне, Еўропа, рэлігія, міграцыя, захаваньне стварэньня, справядлівасьць і мір. Дэвіз Асамблеі “Сьвятло Хрыста прасьвятляе ўсіх. Надзея на абнаўленьне і еднасьць у Еўропе” ёсьць выклікам для хрысьціянскіх Цэркваў на мяжы ІІІ-га тысячагоддзя.
ІІІ Еўрапейская Экуменічная Асамблея запланаваная як экуменічная пілігрымка, падзеленая на тры этапы. На папярэдніх этапах падрыхтоўкі вялікі ўклад у сумеснае разважаньне ўнесьлі католікі Беларусі: Біскуп Уладзіслаў Блін і пралат Кшыштаф Вітвіцкі (РКЦ), архімандрыт Сяргей Гаек (БГКЦ). Іх удзел у сустрэчах, арганізаваных Радай Біскупскіх Канферэнцыяў Еўропы, быў каштоўнай выявай заангажаваньня беларускіх католікаў абодвух абрадаў у справу прымірэньня хрысьціянаў.
20 студзеня 2007 году ў Менску адбылася экуменічнаяю Канферэнцыя, якая стала адным з этапаў падрыхтоўкі да Асамблеі ў Румыніі.

ТЭМЫ І БІБЛІЙНЫЯ ЧЫТАНЬНІ:
І дзень, 18.01.2007

НА ПАЧАТКУ БЫЛО СЛОВА (Быц 1)
Быц 1, 2 - 2, 4; Адк 21, 1-5а; Ян 1, 1-5
ІІ дзень, 19.01.2007
СЛОВА ХРЫСТА НЯСЕ НАМ ЗБАЎЛЕНЬНЕ (Мк 7, 31-37)
Іс 50, 4-5; Кал 1, 11-20; Мк 7, 31-37
ІІІ дзень, 20.01.2007
СЬВЯТЫ ДУХ ДАЕ НАМ СЛОВА (Ян 15, 26)
Ёіль 3, 1-2; 1 Кар 12, 1-4, 12-13; Ян 15, 26-27; Ян 16, 12-13
IV дзень, 21.01.2007
МАЎЧАНЬНЕ ЗАБЫТЫХ І ГОЛАС ТЫХ, ХТО ЦЕРПІЦЬ (1 Кар 12, 26)
Вых 3, 7-10; 1 Кар 12,19-26; Мк 15, 33-41
V дзень, 22.01.2007
БОГ АСУДЖАЕ НАШАЕ МАЎЧАНЬНЕ (Мц 25, 45)
Міх 6, 6-8; 1 Пт 4, 17; Мц 25, 31-46
VI дзень, 23.01.2007
ЗНАЙСЬЦІ МОЦ, КАБ ГАВАРЫЦЬ (Мк 5, 33)
Суддз 6, 11-16; Дз 5, 26-32; Мк 5, 24-34
VII дзень, 24.01.2007
ДАЛЁКІ АД ВЫРАТАВАНЬНЯ (Пс 22, 2 [21, 2])
Іс 53, 1-5; Рым 8, 35-36; Мц 27, 57-61
VIII дзень, 25.01.2007
УВАСКРАСЕНЬНЕ – ПРАСЛАЎЛЕНЬНЕ (Флп 2, 11)
Ез 37, 1-14; Рым 8, 31-39; Лк 24, 44-52

Малітва на Экуменічны тыдзень 2007 году

Прыйдзі, Сьвяты Дух! Дай нам асэнсаваць дар Тваёй прысутнасьці на нашым шляху да еднасьці. Дай нам унутраную моц, каб мы сталі носьбітамі радасьці і надзеі ў сьвеце.
Няхай Тваё тхненьне зьяднае нас; няхай Твой голас дасьць нам адпаведнае слова, каб мы маглі разам вызнаваць нашага Бога і Збаўцу і перамагаць маўчаньне, якое зьнішчае.
Дух жыцьця і любові, аднаві нас у еднасьці. Амін.