14 Паводле Матфея

1. У той час Ірад тэтрарх пачуў погалас пра Іісуса,
2. і сказаў служкам сваім: гэта Іаан Хрысціцель; ён паўстаў з мёртвых, і таму цуды ўчыняюцца ім.
3. Бо Ірад, узяўшы Іаана, звязаў яго і пасадзіў у цямніцу з-за Ірадыяды, жонкі Філіпа, брата свайго;
4. таму што Іаан казаў яму: нельга табе мець яе.
5. І хацеў яго забіць, але пабаяўся народу, бо яго ўважалі за прарока.
6. А ў дзень народзін Ірада, скакала дачка Ірадыяды перад усімі і дагадзіла Іраду;
7. таму ён пад прысягаю абяцаў ёй даць, чаго толькі яна ні папросіць.
8. А яна, падбухтораная маці сваёю, сказала: дай мне тут на місе галаву Іаана Хрысціцеля.
9. І засмуціўся цар; але дзеля прысягі і тых, што ўзляжалі з ім, загадаў даць ёй,
10. і паслаў адцяць Іаану галаву ў цямніцы.
11. І прынеслі галаву яго на місе, і далі дзяўчыне; а яна занесла маці сваёй.
12. А вучні яго, прыйшоўшы, узялі яго цела і пахавалі яго; і пайшлі, абвясцілі Іісусу.
13. І пачуўшы, адплыў Іісус адтуль на лодцы ў пустэльнае месца адзін; а люд, пачуўшы
пра тое, пайшоў за Ім з гарадоў пяшком.
14. І выйшаўшы, Іісус убачыў мноства людзей і пашкадаваў іх, і ацаліў хворых іх.
15. Калі ж звечарэла, прыступілі да Яго вучні Ягоныя і сказалі: пустэльная тут мясціна, і час ужо позні; адпусці людзей, каб яны пайшлі ў селішчы і купілі ежы сабе.
16. Але Іісус сказаў ім: не трэба ім ісці; вы дайце ім есці.
17. Яны ж кажуць Яму: у нас тут толькі пяць хлябоў і дзве рыбіны.
18. Ён сказаў: прынясіце іх Мне сюды.
19. І загадаў народу ўзлегчы на траву і, узяўшы пяць хлябоў і дзве рыбіны, узвёў вочы ў неба, благаславіў, разламаў і даў хлябы вучням, а вучні — народу.
20. І елі ўсе, і насыціліся; і набралі рэшты кавалкаў дванаццаць кашоў поўных;
21. а тых, што елі, было каля пяці тысяч чалавек, апроч жанчын і дзяцей.
22. І адразу прымусіў Іісус вучняў Сваіх увайсці ў лодку і выправіцца раней за Яго на той бок, пакуль Ён адпусціць людзей.
23. І адпусціўшы людзей, Ён узышоў на гару сам-насам памаліцца; і калі звечарэла, заставаўся там адзін.
24. А лодка была ўжо на сярэдзіне мора, і яе біла хвалямі, бо вецер быў супраціўны.
25. А ў чацвёртую варту ночы пайшоў да іх Іісус, ідучы па моры.
26. І вучні, убачыўшы Яго, што ішоў Ён па моры, сумеліся і казалі: гэта прывід; і ад страху закрычалі.
27. Але Іісус адразу загаварыў з імі і сказаў: узбадзёрцеся; гэта Я, не бойцеся.
28. Пётр сказаў Яму ў адказ: Госпадзе! калі гэта Ты, загадай мне прыйсці да Цябе па вадзе.
29. А Ён сказаў: ідзі. І выйшаўшы з лодкі, Пётр пайшоў па вадзе, каб падысці да Іісуса;
30. але, бачачы моцны вецер, спалохаўся і, пачаўшы тануць, закрычаў: Госпадзе! уратуй мяне.
31. Іісус адразу, працягнуўшы руку, падтрымаў яго і кажа яму: малаверны! навошта ты засумняваўся?
32. І калі ўвайшлі яны ў лодку, вецер аціх.
33. А тыя, што ў лодцы былі, падышлі, пакланіліся Яму і сказалі: сапраўды, Ты Сын Божы.
34. І пераправіўшыся, прыбылі ў зямлю Генісарэцкую.
35. І, пазнаўшы Яго, жыхары той мясціны паслалі ва ўсё наваколле тое і прынеслі да Яго ўсіх хворых,
36. і прасілі Яго, каб толькі дакрануцца да краю адзення Яго; і каторыя дакраналіся, ацаляліся.