15 Паводле Матфея

1. Тады прыходзяць да ІІсуса Іерусалімскія кніжнікі і фарысеі і кажуць:
2. навошта вучні Твае парушаюць звычай старцаў? бо не ўмываюць рук сваіх, калі ядуць хлеб.
3. А Ён сказаў ім у адказ: навошта і вы парушаеце запаведзь Божую дзеля звычаю вашага?
4. Бо Бог запаведаў, сказаўшы: шануй бацьку і маці; і: хто ліхасловіць бацьку альбо маці, смерцю няхай памрэ.
5. А вы кажаце: калі хто скажа бацьку альбо маці: "дар Богу -тое, чым бы ты ад мяне карыстаўся",
6. той можа і не ўшанаваць бацьку альбо маці сваю; такім чынам вы скасавалі запаведзь Божую дзеля звычаю вашага.
7. Крывадушнікі! добра прарочыў пра вас Ісаія, кажучы:
8. "Набліжаюцца да Мяне людзі гэтыя вуснамі сваімі і шануюць Мяне языком; а сэрца іх далёка адлягае ад Мяне;
9. але марна шануюць Мяне, навучаючы вучэнням, запаведзям чалавечым".
10. І паклікаўшы люд, сказаў яму: слухайце і разумейце:
11. не тое, што ўваходзіць у вусны, апаганьвае чалавека; а што выходзіць з вуснаў, тое апаганьвае чалавека.
12. Тады вучні Яго, прыступіўшы, сказалі Яму: ці ведаеш, што фарысеі, пачуўшы слова гэтае, спакусіліся?
13. А Ён сказаў у адказ: усякая расліна, якую не Айцец Мой Нябесны пасадзіў, выкараніцца;
14. пакіньце іх: яны — сляпыя павадыры сляпых; а калі сляпы сляпога вядзе, дык абодва ў яму ўпадуць.
15. А Пётр сказаў Яму ў адказ: растлумач нам прытчу гэтую.
16. Іісус сказаў: няўжо і вы яшчэ не маеце разумення?
17. ці яшчэ не разумееце, што ўсё, што ўваходзіць у вусны, праходзіць у чэрава і вывяргаецца прэч?
18. а што выходзіць з вуснаў — з сэрца выходзіць; і гэта апаганьвае чалавека;
19. бо з сэрца выходзяць ліхія помыслы, забойствы, пралюбадзействы, распуста, крадзяжы, ілжывыя сведчанні, знявагі:
20. гэта апаганьвае чалавека; а есці няўмытымі рукамі — не апаганьвае чалавека.
21. І выйшаўшы адтуль, адышоў Іісус у межы Тырскія і Сідонскія.
22. І вось, жанчына Хананеянка, выйшаўшы з тых мясцін, закрычала Яму: памілуй мяне, Госпадзе, Сыне Давідаў, дачку маю цяжка мучыць дэман.
23. Але Ён не адказаў ёй ні слова. І вучні Яго, прыступіўшы, прасілі Яго, кажучы: адпусці яе, бо крычыць за намі.
24. А Ён сказаў у адказ: Я пасланы толькі да пагіблых авечак дому Ізраілевага.
25. А яна, падышоўшы, кланялася Яму, кажучы: Госпадзе! памажы мне.
26. А Ён сказаў у адказ: нядобра - узяць хлеб ад дзяцей і кінуць шчанятам.
27. Яна ж сказала: так, Госпадзе! але і шчаняты ядуць крошкі, якія падаюць са стала гаспадароў іх.
28. Тады Іісус сказаў ёй у адказ: о жанчына! вялікая вера твая; няхай станецца табе, як ты хочаш. І выздаравела яе дачка ў тую ж гадзіну.
29. Перайшоўшы адтуль, прыйшоў Іісус да мора Галілейскага і, узышоўшы на гару, сеў там.
30. І прыступіла да Яго мноства людзей, маючы з сабою кульгавых, сляпых, нямых, знявечаных і іншых многіх, і паклалі іх да ног Іісусавых; і Ён ацаліў іх;
31. так што людзі здзіўляліся, бачачы, як нямыя гавораць, знявечаныя здаравеюць, кульгавыя ходзяць і сляпыя бачаць; і праслаўлялі Бога Ізраілевага.
32. А Іісус, паклікаўшы вучняў Сваіх, сказаў ім: шкада Мне людзей, бо ўжо тры дні застаюцца пры Мне, і няма чаго ім есці; і адпусціць іх няеўшых не хачу, каб не аслаблі ў дарозе.
33. І кажуць Яму вучні Яго: адкуль нам узяць у пустыні столькі хлябоў, каб накарміць столькі людзей?
34. І кажа ім Іісус: колькі ў вас хлябоў? А яны адказалі: сем, і трошкі рыбак.
35. І загадаў людзям узлегчы на зямлю.
36. I, узяўшы сем хлябоў і рыбы, узнёс падзяку, пераламаў і даў вучням Сваім, а вучні — людзям.
37. І елі ўсе, і наеліся; і набралі рэшты кавалкаў сем кашоў поўных;
38. А тых, што елі, было чатыры тысячы чалавек, акрамя жанчын і дзяцей.
39. І адпусціўшы народ, Ён увайшоў у лодку і прыбыў у межы Магдалінскія.