18 Паводле Матфея

РАЗДЗЕЛ XVIII

1. У той час прыступілі вучні да Іісуса, кажучы: хто ж большы ў Царстве Нябесным?
2. І паклікаўшы дзіця, Іісус паставіў яго сярод іх
3. і сказаў: праўду кажу вам, калі не навернецеся і не будзеце, як дзеці, не ўвойдзеце ў Царства Нябеснае;
4. дык вось, хто ўпакорыцца, як гэтае дзіця, той большы ў Царстве Нябесным;
5. і хто прыме адно такое дзіця ў імя Маё, той Мяне прымае;
6. а хто спакусіць аднаго з малых гэтах, што веруюць у Мяне, таму лепей было б, каб павесілі жарон млынавы на шыю яго і ўтапілі яго ў глыбіні марской.
7. Гора свету ад спакусаў, бо павінны прыйсці спакусы; але гора таму чалавеку, праз якога спакусы прыходзяць.
8. Калі ж рука твая, альбо нага твая спакушае цябе, адатні яе і кінь ад сябе: лепш табе ўвайсці ў жыццё без рукі альбо без нагі, чым з дзвюма рукамі і дзвюма нагамі быць укінутым у агонь вечны;
9. і калі вока тваё спакушае цябе, вырві яго і кінь ад сябе: лепш табе з адным вокам ў жыццё ўвайсці, чым з двума вачыма быць укінутым у геену вогненную.
10. Глядзіце, не пагарджайце ніводным з малых гэтых; бо кажу вам, што Ангелы іх на нябёсах заўсёды бачаць аблічча Айца Майго Нябеснага.
11. Бо прыйшоў Сын Чалавечы зыскаць і выратаваць пагіблае.
12. Як вам здаецца? Калі б у нейкага чалавека было сто авечак і заблудзілася адна з іх; ці не пакіне ён дзевяноста дзевяці ў гарах ; ці не пойдзе тую шукаць, што заблудзілася?
13. і калі ўдасца знайсці яе, дык, праўду кажу вам, ён радуецца за яе болей, чым за дзевяноста дзевяць, што не заблудзіліся.
14. Так няма волі Айца вашага Нябеснага, каб загінуў адзін з малых гэтых.
15. А калі саграшыць супроць цябе брат твой, ідзі і выкрый яго паміж табою і ім адным; калі паслухаецца цябе, дык здабыў ты брата твайго;
16. калі ж не паслухаецца, вазьмі з сабою яшчэ аднаго альбо двух, каб вуснамі двух альбо трох сведкаў пацвердзілася кожнае слова;
17. калі ж не паслухаецца іх, скажы царкве; а калі і царквы не паслухаецца, дык няхай будзе ён табе, як язычнік і мытнік.
18. Праўду кажу вам: што вы звяжаце на зямлі, тое будзе звязана на небе; і што развяжаце на зямлі, тое будзе развязана на небе.
19. Праўду таксама кажу вам, што калі двое з вас пагодзяцца на зямлі прасіць за любую справу, дык чаго б ні папрасілі, будзе ім ад Айца Майго, Які ёсць у нябёсах;
20. бо дзе двое альбо трое сабраныя ў імя Маё, там Я сярод іх.
21. Тады прыступіў Пётр і сказаў Яму: Госпадзе! колькі разоў дараваць брату майму, які грашыць супроць мяне? ці да сямі разоў?
22. Кажа яму Іісус: не кажу табе: "да сямі", а да сямі разоў па семдзесят.
23. Таму Царства Нябеснае падобнае на цара, які захацеў зрахавацца з рабамі сваімі.
24. Калі ён пачаў рахавацца, прывялі да яго аднаго, хто быў вінен яму дзесяць тысяч талантаў;
25. а як ён не меў, чым заплаціць, дык уладар ягоны загадаў прадаць яго, і жонку яго, і дзяцей, і ўсё, што ён меў, і заплаціць.
26. Тады раб той упаў і, кланяючыся яму, казаў: "уладару! пацярпі на мне, і ўсё табе заплачу".
27. Уладар, злітаваўшыся над рабом тым, адпусціў яго і доўг дараваў яму.
28. А раб той, выйшаўшы, знайшоў аднаго з таварышаў сваіх, які вінен яму быў сто дынарыяў, і, схапіўшы яго, душыў, кажучы: "аддай мне, што вінен".
29. Тады таварыш ягоны ўпаў да ног яму, умольваў яго і казаў: "пацярпі на мне, і ўсё аддам табе".
30. Але той не схацеў, а пайшоў і ўвязніў яго ў цямніцу, пакуль не аддасць доўгу.
31. Таварышы яго, убачыўшы тое, засмуціліся вельмі, і прыйшоўшы расказалі ўладару свайму пра ўсё, што было.
32. Тады ўладар ягоны заклікае яго і кажа: "ліхі раб! увесь доўг той я дараваў табе, бо ўпрасіў ты мяне;
33. ці не след было і табе памілаваць таварыша твайго, як і я цябе памілаваў?"
34. I, угневаўшыся, уладар ягоны аддаў яго катам, пакуль не аддасць увесь доўг свой.
35. Так і Айцец Мой Нябесны зробіць з вамі, калі не даруеце кожны брату свайму ад сэрца свайго правінаў ягоных.