Майце веру Божую

Калі гара не ідзе да Магамета. То Магамет, у прынцыпе, можа і сам да гары пайсьці, ягоная справа мусульманская. Калі ж гара не ўзьнімаецца і ня кідаееца ў мора, то якія мы хрысьціяне? Калі хто скажа.... Можа, гаварыць ня ўмеем? І ня будзе сумнявацца... Можа сумняемся? Самасупакойваемся: навошта горы зрушваць? Які ў гэтым сэнс для нашага выратаваньня? І праўда - падумаеш гара. Ісус прасіў, каб Галгофа ўзьнялася і кінулася ў мора.... Каб мінула Яго чаша "гэтая". Ня мог жа Ён маліцца бязь веры! Ён, Кім нашая вера апраўдваецца. Верыў і казаў "хай". Так, казаў Ён Айцу "хай" і пра "як Ты хочаш" і пра "ня як Я хачу". Значыць Ён хацеў па-іншаму... Хацеў, каб гара насуперак закону і насуперак наканаваньню ўзьнялася і кінулася ў мора. І не сумняваўся ў сэрцы сваім, што споўніцца яму, як Ён сказаў. Бо так вучыў апосталаў Сваіх. Але сама галоўная гара стяла і ня думала зрушвацца... Галгофа стаяла на сваім месцы.... І Ён ішоў на яе. Ішоў, і ведаў, што Айцец Яго любіць, ня гледзячы на тое, што Галгофа, сымбаль нявыкананага Ягонага жаданьня, бачная з усіх бакоў, стала месцам Ягонае ганьбы, Ягонае паразы, Ягонае сьмерці. І Ён ішоў, як быццам і не прасіў Айца... Ішоў, ведаючы, што Айцец чуў Ягоную малітву ў Гэфсіманіі. І ня слабасьцю Ягонай была просьба "хай мінуе", а сілаю. Моц у "чаму Ты пакінуў мяне?"... Чуеце, якая моц! Здаецца, Ён адзін... Здаецца, Ягоныя малітвы не пачутыя.... Але ж Ён, Які ня ведае, што такое НЯ ВЕРЫЦЬ Айцу, працягвае яму верыць, хаця гара стаіць на месцы і ўсьміхаецца бяззубым чэрапам. Галгофа...

Бо ня вера для гары, а гара для веры... Гара можа падвесьці.... Але вера не павінна падводзіць. Ніколі...