На протяжении нескольких лет в Беларуси ведется общественная дискуссия по вопросу преподавания религиозных дисциплин в светской школе. Противники уроков религии склоняются к мнению, что они противоречат светскому характеру государства, сторонники настаивают на том, что светскость не означает безразличия государства к религиозной сфере, но предполагает взаимодействие и сотрудничество государства с традиционными для данного государства религиозными конфессиями
Проблема совершенствования внутреннего мира человека, его духовности и морали актуальна для белорусского общества. Перед педагогическими коллективами учреждений образования ставится задача воспитания нравственно зрелой, духовно развитой личности, способной осознавать свою ответственность за судьбу Отечества и своего народа.
Программа сотрудничества между Министерством образования Республики Беларусь и Белорусской Православной Церковью (далее – Программа) разработана на основе Конституции Республики Беларусь, Кодекса Республики Беларусь об образовании, Закона Республики Беларусь «О правах ребенка», Закона Республики Беларусь «О свободе совести и религиозных организациях» и иных нормативных правовых актов Республики Беларусь, а также в соответствии с нормами международного права, Соглашением о сотрудничестве между Республикой Беларусь и Белорусской Православной Церковью от 12 июня 2003 года и ранее подписанными
В соответствии с пунктом 4 статьи 2 Кодекса Республики Беларусь об образовании Совет Министров Республики Беларусь ПОСТАНОВЛЯЕТ:
1. Утвердить прилагаемое Положение о порядке, условиях, содержании и формах взаимодействия учреждений образования с религиозными организациями в вопросах воспитания обучающихся.
2. Настоящее постановление вступает в силу с 1 сентября 2011 г.
Премьер-министр Республики Беларусь М. МЯСНИКОВИЧ
--------------------------------------------
УТВЕРЖДЕНО
Постановление
Совета Министров
Республики Беларусь
У апошні час у рэлігійным жыцці Рэспублікі Беларусь адбыліся значныя падзеі. Грамадскасць уважліва сачыла за ўз’яднаннем дзвюх праваслаўных цэркваў, святкаваннем 1020-годдзя Хрышчэння Русі, выбраннем новага Кіраўніка Рускай Праваслаўнай Царквы, восьмым (25.09.09—28.09.09 гг.) апостальскім спадарожжам Патрыярха Маскоўскага і ўсея Русі Кірыла па беларускай зямлі. Узрастанне цікавасці да рэлігіі ў многім тлумачыцца духоўным адраджэннем краіны, змяненнем рэлігійнай свядомасці насельніцтва. Царква перастала ўспрымацца як рудыментарная з’ява і пераўтварылася ў важнейшы сацыяльны інстытут.
На сайце БХД www.bchd.info у традыцыйнай рубрыцы «Двубой» распачалася дыскусія на тэму «Закон Божы ці агульначалавечая мараль?» Тэма плённая і актуальная. Але такая пастаноўка пытання паказвае, што часам за дзвюма магчымымі рашэннямі праблемы мы не бачым іншых варыянтаў.
В текущем учебном году белорусские дети не будут изучать факультативный курс \"Основы православной культуры. Святыни белорусского народа\". Из-за отсутствия должного учебно-методического комплекса координационный совет Национального института образования не дал разрешения на введение факультатива в учебную программу, хотя сама программа \"Основ православия\" никаких нареканий не вызвала.
«Согласовано»
Ректор МГГИПК и ПКО
А. В. Воронов
2 сентября 2005 года «Утверждаю»
Председатель Комитета по образованию Мингорисполкома
М. С. Титенков
2 сентября 2005 года
ПРОГРАММА
Согласовано
Ректор МГГИПКиПКО
__________________А.В.Воронов
«___»_________________2006 год Утверждаю
Председатель Комитета по образованию Мингорисполкома
_____________________В.К.Щербо
«____»___________________2006 год
ПРОГРАММА
факультативного курса
«ДУХОВНЫЕ ОСНОВЫ КУЛЬТУРЫ»
Научно-методическое учреждение
«Национальный институт образования»
министерства образования республики беларусь
ПРОГРАММА
факультативного курса
«КУЛЬТУРА И РЕЛИГИЯ»
для 10-11-го класса средней школы
Составитель: РОГАЛЬСКИЙ С. Г.,
«Согласовано»
Ректор МГГИПК и ПКО
А. В. Воронов
2 сентября 2005 года «Утверждаю»
Председатель Комитета по образованию Мингорисполкома
М. С. Титенков
2 сентября 2005 года
ПРОГРАММА
факультативного курса
«ДУХОВНЫЕ ОСНОВЫ КУЛЬТУРЫ»
для 5-9-х классов средней школы
Апошнім часам узнікае нямала дыскусій на тэму патрэбы ўвядзення ў школах прадмету па рэлігійнай культуры. Можна са зразуменнем аднесціся да дыскусіі на тэму відавочных праблем, звязаных з тым, хто і як можа выкладаць гэты прадмет. Аднак варты ўвагі сам спосаб дыскусіі праціўнікаў увядзення ў школах рэлігійнай адукацыі. І хоць не хочацца рабіць чорнага піяра некаторым абаронцам атэістычнай сістэмы адукацыі, то ўсё ж варта звярнуць увагу на іх уяўленні аб хрысціянстве і прасачыць, на чым грунтуецца іх аргументацыя супраць рэлігійнай адукацыі ў школе.
Апошнім часам у беларускім грамадстве зноў успыхнула дыскусія пра рэлігійнае навучанне ў школе. Цэрквы – праваслаўная, каталіцкая, пратэстанскія – гатовыя арганізаваць такое навучанне.
16 июля 2010 года в Храме Христа Спасителя г. Москвы под председательством Святейшего Патриарха Московского и всея Руси Кирилла состоялось Архиерейское совещание, посвященное подведению первых итогов преподавания предмета «Основы православной культуры» в рамках апробации комплексного учебного курса «Основы религиозных культур и светской этики».
Адразу падзякуем Вользе Мядзведзевай і яе суразмоўцу за адкрытасць і лагічныя няўвязкі, якія паказваюць і сам працэс ўвядзення новага прадмету, і яго скіраванасць.
За палітычнымі падзеямі ў Беларусі (налёты, хапуны, падрыхтоўка да прэзідэнкіх выбараў) і навонках яе (Саюзная дзяржава, Мытны саюз) нейк незаўважна для грамадства прайшлі XVI Кірыла-Мяфодзіеўскія чытанні, прысвечаныя ўвядзенню ў школах новага прадмету – рэлігійнай культуры.
Урокі рэлігійнай культуры ў школе мусяць стаць абавязковым прадметам з выніковым экзаменам, мяркуе начальнік Цэнтра міжнародных сувязяў і развіцця тэалагічнай адукацыі Інстытута тэалогіі БДУ Рыгор Даўгяла.
Згодна з яго задумай, вучняў трэба дзяліць: праваслаўным чытаць курс праваслаўнай культуры, каталікам — «з акцэнтам на каталіцкія каштоўнасці», юдэям і мусульманам — адпаведна. Нават атэісты змогуць аддаць дзіця на курсы «свецкай этыкі».
Здавалася б, толькі пачалася дыскусія наконт выкладання рэлігійнай культуры ў школе, а ўжо зразумела, што ў людзей зусім розныя погляды на гэтую ідэю... Вось у нашу газету даслала ліст Наталля М. з г. Свіслач. Аўтарка піша, што яна прававед, ды і па пісьму бачна, што чалавек адукаваны і мае сваю пазіцыю. "Аднойчы я ўбачыла кнігу "Закон Божы", прачытала "для пашырэння кругагляду", і знайшла адказы на свае пытанні, вывучаючы рэлігійную літаратуру, якая існуе на працягу 2000 гадоў," — піша жанчына. Рэлігійная літаратура, як і "законы божыя", існуе на працягу многіх тысячагоддзяў. Хіба ў Старажытным Егіпце не было "божага закона", у якім таксама павучалі не забіваць, не падманваць, не красці, а затым з\'явілася Тора з дзесяццю запаветамі Бога, а ўжо потым прыйшло хрысціянства са сваім Законам.
Сёння празвініць для мяне апошні званок. Мая місія ў якасці «настаўніка рэлігіі» ў адным з ліцэяў Жэшава (Польшча) ідзе да завяршэння. І дзякуй Богу – хочацца сказаць.
У чым заключалася гэтая місія? Тэарэтычна – у тым, каб дапамагчы вучням паглыбіць рэлігійныя веды ды выхаваць у іх пачуццё адказнасці за Царкву і яе дзейнасць. Фактычна – у тым, каб падчас чарговага ўрока дамагчыся ад 40-асабовай аўдыторыі хвіліны ўвагі і крануцца прынамсі «паверхні» прадугледжанай тэмы.
1. Бліжэйшыя суседзі выказваюцца за рэлігійную культуру ў школе, але гэта пенсіянеры, а таксама матальшчыцы-прадзільшчыцы. Іншая справа, меркаванне педагога і ананімнай дзяржслужачай — цяпер усё ясна. Рэлігійная культура замест сусветнай для таго, каб царкве было куды падзець тэолагаў.
Как и в прошлый раз (2009, № 5) при общении с детьми основным литературным источником останется «Книга жизни» – Библия.
БЕСЕДА ВТОРАЯ: ГРЕХ И ПРАВЕДНОСТЬ
Цель:
усвоить понятие греха и праведности;
убедить на конкретных примерах из Библии и повседневной жизни в отрицательном и положительном их значении.